W marcu 2025 r. odbywa się cykl webinariów on-line poświęconych nowemu standardowi Międzynarodowej Rady Archiwów Records in Contexts (11, 14, 18 i 20 marca). Przygotowali je członkowie Grupy Eksperckiej ds. Opisu Archiwalnego (ICA/EGAD), którzy po raz kolejny prezentują standard, jego rozwój, modyfikacje i wdrożenia. W trakcie webinarium 18 marca, prowadzonego w języku francuskim przez Florence Clavaud z Archiwum Narodowego Francji i Jana Krause ze szwajcarskiej firmy docuteam przygotowującej rozwiązania webowe, przypomniano podstawowe dane o RiC oraz poinformowano o działaniach z ostatniego okresu.

Oparty na czterech poprzednich standardach MRA, RiC dużą wagę przywiązuje do opisu kontekstów, w jakich dokumenty były/są wytwarzane, przechowywane i wykorzystywane. Do podstawowych części RiC-FAD, RiC-CM i RiC-O, dodana będzie kolejna – RiC-AG (Aplication Guidelines). Pierwsze wdrożenia zrodziły też konieczność modyfikacji ontologii, której druga wersja jest w przygotowaniu.

W ramach czwartej części cyklu „Godne uwagi” (Les Remarquables) Archiwa Narodowe Francji przygotowały wystawę pt.: 1429 – Joanna d’Arc – pierwszy portret (1429 – Jeanne d'Arc, le premier portrait). Bohaterka narodowa Francji, która w krótkim czasie odwróciła przebieg wojny stuletniej na korzyść Francji w 1429 r., nie posiada, poza jednym, jej współczesnego wizerunku. Znane przedstawienia Joanny d’Arc powstały znacznie później, w czach na tyle odległych od życia bohaterki, że ich autorzy nie mieli szans jej widzieć. Wizerunki powstawały gdy legenda była już mocno ugruntowana wypaczając rzeczywisty kontekst zdarzeń, nadając bohaterce cech nadludzkich (np.: Joanna d’Arc przyjmowana przez Karola VII z 1490 r. gobelin przechowywany w Musées d'Orléans). Inne powstały jeszcze później, a spora ich część utrwalająca stereotyp wyobrażenia o bohaterskiej kobiecie jest wytworem XIX wiecznego romantyzmu, który w swej plastycznej formie nawiązywał do sztuki późnego średniowiecza. Od unieważnienia jej procesu z 1431 r.  legenda o Joannie d’Arc nieustanni rosła, aż w 16 maja 1920 r. papież Benedykt XV wyniósł Joannę do chwały świętych. Stała się patronką Francji.

W pierwszą rocznicę istnienia belgijskiego projektu DigiL4Arch i DAMMAR Archiwa Państwowe w Belgii  (Archives de l'État en Belgique) organizują warsztaty pt: „Archiving in Times of Data” . O projekcie DigiL4Arch pisaliśmy równo rok temu na łamach ArchNetu (BELGIA: Prawne wyzwania archiwistyki cyfrowej). Projekt DigiL4Arch zajmuje się archiwistyką cyfrowa w kontekście prawnym. „Belgijski projekt o nazwie DigiL4Arch ma za zadanie wspierać belgijskie archiwa rządowe i instytucje archiwalne w ich inicjatywach w zakresie archiwizacji cyfrowej poprzez prowadzenie dogłębnych badań nad różnymi ograniczeniami prawnymi obowiązującymi na poziomie krajowym i europejskim. Celem, prowadzonych w ramach projektu badań, jest doprowadzenie do stworzenia centrum kompetencyjnego kumulującego i udostępniającego wiedzę na temat prawa regulującego postępowanie z cyfrowymi danymi i archiwaliami. Efektem końcowym mógłby być  Kodeks Cyfrowy”(ArchNet).
DAMMAR (Rzetelne Archiwum do Zarządzania (wrażliwymi) danymi - A Dependable Archive for Managing (Sensitive) Records). Platforma dostarczająca wiarygodnych informacji dla naukowców zajmujących się naukami społecznymi.

Na początku marca 2022 roku, polska delegacja naukowa przekazała Austriackiemu Archiwum Państwowemu (Österreichisches Staatsarchiv ÖStA), reprezentowanemu przez dyrektora generalnego ÖStA Helmuta Wohnouta i Roberta Rilla dyrektora austriackiego Krigsarchiv, 14- przedostatni tom obszernej edycji kartograficznej „Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779–1783”.  Autorami opracowania są trzej polscy profesorowie; Waldemar Bukowski (Polska Akademia Nauk w Warszawie), Andrzej Janeczek (Instytut Archeologii i Etnologii w Warszawie) i Zdzisław Noga (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie).  Początek tego roku przyniósł nam zakończenie prac  zainicjowanych w 2012 r. wydaniem ostatniego – 15 tomu.  Jest to wspaniałe źródło historyczne, którego oryginał przechowywany jest w Kriegsarchiv (stanowiącym dział  ÖStA),  pod sygnaturą BIXa 390.