Norwegia, korzystając ze specyficznych warunków naturalnych, proponuje sposób zabezpieczenia najważniejszych dokumentów światowych na wypadek katastrofy globalnej. Przygotowano tam, na wyspie Spitsbergen daleko poza kołem podbiegunowym, magazyn, w którym mogą być przechowywane kopie różnego rodzaju dokumentów. Firma Piql, dokonująca ich kopiowania w postaci cyfrowej na taśmy analogowe, twierdzi, że mogą one przetrwać 500-1000 lat. W opinii jej specjalistów, jest to technologia tańsza od zapewnienia konieczności stałej migracji danych cyfrowych. Zarządzać ma nimi system zgodny ze standardem OAIS.
Obiekt zwany jest też Biblioteką Końca Świata, choć korzystać z niego można nie tylko doczekawszy tego momentu w dziejach.

Więcej: Arctic World Archive
Bussines Insider Polska: W Norwegii powstał schron danych, który ma przetrwać największe kataklizmy

Booklips: Norwegowie utworzyli na Spitsbergenie nowe archiwum...

ABC News: The Arctic World Archive is located next to the Svalbard Global Seed Vault

Szczegółowe informacje o pracach nad Arctic World Archive patrz: Svalbardposten

Anna Laszuk
NDAP

W Collegio Romano w Rzymie 30 marca 2017 r. odbyła się prezentacja zintegrowanego systemu zarządzania dobrami kultury prowincji Kampania o nazwie MetaFAD. System MetaFad jest platformą open- source, która ma za zadanie stworzenie zintegrowanego i unitarnego katalogu opisującego zasoby archiwalne, biblioteczne i artystyczne Kampanii i jej stolicy Neapolu, wzbogacone o ich cyfrowe prezentacje.
Współpartnerami projektu są Pio Monte della Misericordia, Cappella del Tesoro di San Gennaro, La Società Napoletana di Storia Patria, Fondazione Biblioteca Benedetto Croce, Istituto Italiano per gli Studii Storici. Inicjatywie patronują: Centrale Unico delle Biblioteche (ICCU), Instituto Centrale per gli Archivi (ICAR), Istituto Centrale per Catalogo e la Documentazione (ICCD), Polo digitale degli istituti culturali di Napoli.
Przewiduje się, że w systemie znajdzie się: około
- 600.000 plików/skanów
- 200.000 plików/stron z dawnymi tekstami wydanymi
- 330.000 plików/stron dokumentacji archiwalnej współczesnej
- 70.000 plików z materiałami graficznymi, rękopiśmiennymi.
Baza danych zawierająca materiał bibliograficznego zdigitalizowanych zbiorów zbudowana będzie w bibliotecznym, rozwijanym przez IFLA (Międzynarodowa Federacja Stowarzyszeń i Instytucji Bibliotecznych - The International Federation of Library Associations and Institutions) formacie UNIMARC. Opisy rękopisów sporządzone będę za pomocą TEI DTD (Text Encoding Initiative), standardu służącego elektronicznej prezentacji tekstu wraz z metadanymi, sporządzonego w języku XML. Obiekty muzealne opisywane będę wedle opracowanego przez Istituto Centrale per Catalogo e la Documentazione systemu SIGEC (General Information System for Cataloguing). SIGEC korzysta z protokołu komunikacyjnego SOAP Web Service. Materiały graficzne i fotograficzne opisane są za pomocą protokołu SBNMarc i w tej formie przekazywane do systemu SIGEC.

16 marca 2017 roku pracownicy Państwowej Służby Archiwalnej Republiki Krymu wzięli udział w uroczystych obchodach trzeciej rocznicy referendum z 2014 roku i „Dnia zjednoczenia Krymu z Rosją”.
Z tej okazji w Państwowym Archiwum Republiki Krymu w Symferopolu zorganizowano wystawę dokumentów związanych z wydarzeniami sprzed trzech lat, których skutkiem było oderwanie Półwyspu Krymskiego od Ukrainy i przyłączeniu go do Rosji, m.in. kopie dokumentów opublikowanych w gazecie „Wiadomości Krymskie” i „Krymska Prawda” («Крымские известия» и «Крымская правда» ) w latach 2014-2017; wśród nich: uchwała Rady Najwyższej Autonomicznej Republiki Krymu „O przeprowadzenie ogólnokrymskiego referendum” z 6 marca 2014 r., ogłoszenie wyników referendum przeprowadzonego na Krymie i innych, których skutkiem było podpisanie, 18 marca 2014 r., umowy między Rosją a Republiką Krymu i miastem wydzielonym Sewastopol o włączeniu Krymu do Rosji (należy pamiętać, że większość państw świata uznała referendum krymskie i jego skutki za nielegalne. Unia Europejska i Polska nie uznają faktu aneksji Krymu przez Rosję. Za część Federacji Rosyjskiej uznają Krym takie państwa, jak Afganistan, Kuba, Nikaragua, Korea Północna, Syria, Wenezuela i Białoruś).
Na wystawie znalazły się także fotografie wykonane w marcu 2014, 2015 i 2016 roku, w czasie „krymskiej wiosny” 2014 r. i jej kolejnych rocznic, oraz z podpisania ww. umowy Rosji z Krymem w Sali Georgijewskiej w Wielkim Pałacu Kremlowskim.

Więcej: Государственный архив Республики Крым, Сотрудники Государственной архивной службы Республики Крым приняли участие в мероприятиях, посвященных третьей годовщине «Крымской весны»

oprac. Edyta Łaborewicz
AP Legnica

Dnia 18 marca 2017 r. w Pradze, w wieku 85 lat, zmarł najdostojniejszy członek honorowy Stowarzyszenia Czeskich Archiwistów, kardynał Miloslav Vlk. W ostatnich miesiącach życia zmagał się z nowotworem płuc z przerzutami do kości. Ten bezkompromisowy duchowny był dobrze znany nie tylko w swoim rodzinnym kraju, ale także w Polsce. Tu jednak mało osób wie, iż w swoją dorosłą drogę życiową rozpoczął jako archiwista.
Dr. h. c. Miloslav kardynał Vlk urodził się 17 maja 1932 r. w Líšnice. W latach 1955-1960 studiował archiwistykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola w Pradze. Już jako magister rozpoczął pracę w archiwach państwowych, najpierw jako archiwista w Powiatowym Archiwum (Okresní archiv) v Třeboni w 1960 r., potem w takim samym archiwum w Jindřichově Hradci w latach 1960-1961, a wreszcie w Powiatowym i Miejskim Archiwum (Okresní a městski archiv) w Czeskich Budziejowicach, gdzie w latach 1961-1964 był dyrektorem. Dopiero w 1964 r. rozpoczął studia teologiczne w Litomierzycach. Po ich ukończeniu w 1968 r. przyjął święcenia kapłańskie, a następnie został sekretarzem czeskobudziejowickiego biskupa Józefa Hloucha. Jego postawa i nieprzejednany stosunek wobec ówczesnej rzeczywistości spowodowały, że władze komunistyczne zmusiły go do opuszczenia tego stanowiska i przez kolejne lata był wikarym i proboszczem w małych, wiejskich parafiach.

Komunikat arcybiskupa Dominika Duka