Ukraińskie archiwa państwowe 2 grudnia 2022 r. zaprezentowały internetową wystawę z okazji 300. rocznicy urodzin wybitnego ukraińskiego filozofa-myśliciela, pisarza, nauczyciela, muzyka, znawcy starożytności i poligloty - Hryhorija Skoworody (ukr. Григорій Савич Сковорода).
W niezwykle trudnym dla państwa ukraińskiego czasie idea wolności osobistej, którą wyznawał Hryhorij Skoworoda, stanowiąca część kodu kulturowego Ukraińców, jest niezwykle aktualna i ważna. „Dziś walczymy o ukraińską tożsamość, nie tracąc przy tym człowieczeństwa, godności i miłości. Dlatego filozofię naszego myśliciela Hryhorija Skoworody należy bardziej niż kiedykolwiek przedstawiać opinii publicznej”. Na wystawie pokazywane są rękopisy, pierwodruki, grafiki, w szczególności wizerunki oryginałów i kopii dzieł Hryhorija Skoworody, np.zbioru wierszy „Ogród pieśni nabożnych” („СадБожественньІпесней”) wydanego w 1757 r., prozy: „Bajek charkowskich” („Басніхарковскія”) z lat 60. XVIII w., „Przyjacielskiej rozmowy o pokoju ducha” („Дружескійразговор о душевноммире”, 1773-1774), „Rozmowynazwanej alfabet, albo abecadło pokoju”” („Разговор, называемыйалфавит, илибукварьмира”, 1774), oraz inne dokumenty dotyczące drogi życiowej, twórczości i spuścizny epistolarnej filozofa, przechowywane w archiwach państwowych Ukrainy.

Stowarzyszenie Czeskich Archiwistów ogłosiło kolejną edycję konkursu naukowego w dziedzinie archiwistyki dla studentów o nagrodę im. prof. Sášy Duškovej. Konkurs od kilkunastu lat cieszy się sporą popularnością w kręgach uniwersyteckich. Co roku wpływa nań co najmniej kilkanaście prac młodych adeptów nauk archiwalnych, rywalizujących o nagrodę imienia tej niezwykle zasłużonej dla czeskiej archiwistyki badaczki.
Sáša Dušková – wybitny czeski historyk i archiwistka. Urodziła się 11 marca 1915 r. w Brnie. Studiowała historię i bohemistykę na tamtejszym Uniwersytecie im. Masaryka, gdzie w latach 1938–1939 pracowała jako bibliotekarka. W 1946 r. uzyskała stopień doktora i asystenturę na Wydziale Filozoficznym tej uczelni. W 1964 r. mianowana została profesorem nadzwyczajnym w dziedzinie nauk pomocniczych historii na Uniwersytecie im. Jana Evangelisty Purkyněgo, jak w latach 1960–1990 zwała się brneńska uczelnia, która po 1990 r. wróciła do swego pierwotnego patrona (potem Uniwersytet im. J. E. Purkyniego powstał w Ústí nad Labem). W 1969 r. miała zostać mianowana profesorem, ale w związku z rok wcześniejszą inwazją wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację i jej postawą wobec tych wydarzeń, odmówiono jej tytułu. Nominację profesorską otrzymała dopiero w 1990 r., będąc już od dziesięciu lat na emeryturze. Była nauczycielką i wychowawcą kilku pokoleń czeskich archiwistów oraz historyków, jak i autorem kilkudziesięciu opracowań poświęconych głównie dokumentom okresu Przemyślidów. Zasłynęła również z działalności edytorskiej źródeł z zakresu dyplomatyki. Wraz z Jindřichem Šebánkiem, a później Vladimírem Vašků, w latach 1962–1993 przygotowywała do druku kolejne woluminy Codex Diplomaticus et epistolaris regni Bohemiae (tomy IV/1–V/4). Zmarła 24 sierpnia 2002 r. w Brnie.

Wiele archiwów niemieckich promuje swój zasób m.in. poprzez publikacje tzw. obiektu miesiąca. Listopadowym obiektem eksponowanym przez ośrodek pamięci historycznej w Münsterze “Villa ten Hompel”,jest szczególny dokument związany z polsko- niemiecką historią. W związku z tegorocznym Orange Days przypadającym na 25 listopada – Międzynarodowym Dniem Eliminacji Przemocy wobec Kobiet,  prezentowana jest tam wystawa “Historia – Przemoc – Sumienie”,  na której eksponowany jest odręczny list, napisany przez żydowską dziewczynę o imieniu Nina i nieznanym nazwisku. List napisany został po polsku, w 1942 roku, w lubelskim getcie: “Moi drodzy (piszę do Was wszystkich razem)! Szykuje się coś strasznego. [. . . ] U nas jest panika. Bardzo się boję. Całuję Was Nina. Szczegóły w następnym liście”.
Krótki list jest gorzką zapowiedzią tego co wydarzyło się wkrótce po tym, jak Nina opisała swoje obawy. Getto lubelskie zostało brutalnie zlikwidowane. Większość mieszkańców getta, około 30 tys. osób, zostało wywiezionych do obozu zagłady w Bełżcu między 17 marca a 11 kwietnia 1942 r. w bydlęcych wagonach a następnie zabitych przez policjantów porządkowych z Rezerwowego Batalionu Policyjnego. Stało się to początkiem tzw.“Aktion Reinhard” – systematycznego mordowania Żydów żyjących w Generalnym Gubernatorstwie Z około 45 tysięcy Żydów, którzy przed wojną stanowili około jednej trzeciej ogółu ludności Lublina, niecałe 300 przeżyło okupację hitlerowską.
W gettach Europy Środkowej i Wschodniej Żydzi, tacy jak Nina, byli bezbronni wobec kontroli i terroru reżimu niemieckiego. Mężczyźni i kobiety byli tam narażeni na podobne formy przemocy: maltretowanie, głód, przymusowa praca, poniżenie, a w końcu deportację i śmierć.

W dniach 9 - 13 października 2023 r. w Abu Dhabi, stolicy Zjednoczonych Emiratów Arabskich, odbędzie się Międzynarodowy Kongres Archiwów. Tematem wiodącym jest "Wzbogacanie społeczeństwa wiedzy". Myśl przewodnia  podzielony realizowana będzie w czterech obszarach tematycznych:

I Pokój i tolerancja- opowieść o archiwach w świecie konfliktów zbrojnych, którym muszą stawić czoła archiwa niezależnie od czy są archiwami państwowymi, regionalnymi czy innymi. Obszar ma być realizowany w następujących podtemetach:
- Archiwa wobec  konfliktu
- Archiwa i obrona pokoju
- Bezpieczne miejsca
- Archiwa a walka z cyberatakami
- Etyka i archiwa
- Rozproszone dziedzictwo archiwalne
- Pamięć zbiorowa
- Sprawiedliwość przejściowa i naprawcza
- Archiwa w traumie
- Międzynarodowa współpraca i historia MRA