Od 22 do 26 listopada 2010 r. zastępca dyrektora Federalnej Agencji Archiwów Rosji W. P. Tarasow i dyrektor Rosyjskiego Państwowego Archiwum Filmów i Fotografii (Российского государственного архива кинофотодокументов) N. A Kalantarow przebywali w Uzbekistanie, w celu omówienia kwestii współpracy rosyjsko-uzbeckiej w tematyce archiwalnej i zapoznania się z aktualną sytuacją archiwów tego kraju.
W ostatnich latach w Uzbekistanie w zauważalny sposób wzrósł prestiż służby archiwalnej. 15 czerwca 2010 r. parlament Uzbekistanu przyjął ustawę o działalności archiwów, znacznie rozszerzającą prawa Agencji "Uzarchiw" (centralnego organu zarządzającego archiwami państwowymi) i dającą jej uprawnienia do sprawowania państwowej kontroli nad archiwami we wszystkich jednostkach organizacyjnych, niezależnie od formy własności. Nowy program rządowy, przyjęty na kolejne dziesięć lat, zakłada odbudowę i kapitalne remonty budynków Centralnego Archiwum Państwowego Uzbekistanu, Centralnego Archiwum Państwowego Filmów i Fotografii i Centralnego Archiwum Państwowego Dokumentacji Naukowo-Technicznej i Medycznej.
Jest to możliwe dzięki grantowi w wysokości trzech milionów dolarów, przyznanemu na odbudowę archiwów i wyposażenie w nowoczesny sprzęt do digitalizacji i konserwacji materiałów archiwalnych w Uzbekistanie przez rząd Korei Południowej.
Podczas wizyty rosyjscy archiwiści zwiedzali Centralne Państwowe Archiwum Historyczne w Taszkencie, archiwa państwowe w Bucharze, Samarkandzie i Nawoi.

Więcej: Archiwa Rosji i The Journal of Turkish Weekly

oprac. Edyta Łaborewicz
AP Legnica

W dniu 26 listopada 2010r. w Turynie odbyło się seminarium zorganizowane przez Narodowe Stowarzyszenie Archiwistów Włoskich sekcji Valle d'Aosta pt: Dziś mówimy o archiwach. Spotkania na temat zawodu i wyobrażenia o zawodzie archiwisty. Archiwiści w przedsiębiorstwach."

Rozmiar organizacyjny i logistyczny problemów związanych z zarządzaniem archiwami w przedsiębiorstwach stawia olbrzymie wyzwania: rozwiązanie ich może zadecydować  sprawności firmy. W tym kontekście jest ważnym stworzenie klimatu dialogu pomiędzy specjalistami od zarządzania dokumentacją a światem przedsiębiorstwa.

Mówi się o "archiwum produktu", które jest sercem historycznego archiwum przedsiębiorstwa. Na archiwum produktu składa się dokumentacja świadcząca o działalności przedsiębiorstwa, a nade wszystko o wytwarzanym przez nie produkcie. Przedmiotem zainteresowania archiwistów jest proces od momentu wytworzenia dokumentów aż do chwili gdy archiwalia trafiają do archiwum historycznego firmy. Szczególny akcentem jest położony na wymagania sprawności operacyjnej, ochronę prawą, ochronę wiedzy i zabezpieczenie "pamięci" firmy.

„Archiwista Polski”, nr 3 (59) 2010

Studia i materiały

Jolanta Leśniewska w artykule: 20 lat samorządu gminnego w Polsce – rzeczowe wykazy akt dla organów samorządu gminnego w obliczu zmieniających się kompetencji omawia przepisy kancelaryjne jako odbicie zadań i kompetencji gmin, porównuje także hasła klasyfikacyjne wykazów akt jednostek samorządowych/komunalnych w Polsce i Bawarii.

Zasada publiczności nowym paradygmatem archiwistyki? - nad tym problemem zastanawiają sie Waldemar Chorążyczewski i Agnieszka Rosa. Powołując się m.in. na literaturę zachodnią i po krótkiej analizie rozmaitych czynników, takich jak funkcje archiwów, podstawowe zasady archiwalne a publiczność archiwów itp. autorzy dochodzą do wniosku, iż udostępnianie archiwaliów staje się najważniejszą funkcją archiwów i wszystkie pozostałe zadania powinny być temu podporządkowane, gdyż informacja zawarta w archiwach jest dobrem publicznym i publiczną własnością.

Ciekawą inicjatywą jest opublikowanie materiałów do polskiego słownika sfragistycznego, będącego zmienioną częścią projektu wskazówek metodycznych, opracowanego przez Zespół naukowy powołany przez NDAP. Zespół ukończył pracę nad projektem i w marcu 2010 r. przekazał tekst do NDAP. Prezentowane materiały to kilkadziesiąt definicji, które mogą stać się zaczątkiem słownika, koniecznego dla ujednolicenia sfragistycznej terminologii.

Wojciech Klas, w artykule pt. Archiwalia dotyczące Kościelskich herbu Ogończyk. Zarys problematyki omawia materiały z archiwum Kościelskich, rozproszone po różnych archiwach, bibliotekach i zbiorach prywatnych oraz akta i dokumenty instytucji publicznych. Uzupełnieniem tekstu jest tablica genealogiczna rodu.

Anna Krzemińska, w opracowaniu zatytułowanym Nowe czasopismo archiwalne, czyli jak połączyć tradycję z nowoczesnością oraz wejść z sukcesem na rynek wydawniczy przedstawia projekt Polskiego Towarzystwa Archiwalnego dot. wydawania czasopisma.

W trakcie realizacji projektu badawczego poświęconego efektom wyprawy naukowej generała Heinricha Menu von Minutoli (1772–1846) do Egiptu w 1822, niemieccy badacze natknęli się na – jak je ogłoszono – sensacyjne odkrycie w aktach znajdujących się w Hessischen Hauptstaatsarchiv w Wiesbaden. Cała historia zaczęła się w 1822 roku, kiedy to statek załadowany wartościowymi pamiątkami kultury staroegipskiej, zapakowanymi w 97 skrzyń, zatonął u ujścia rzeki Elby. Po pewnym czasie u wybrzeży Morza Północnego znaleziono 7 mumii egipskich, które następnie wystawiono na licytację w Hamburgu. Pozostałe skarby leżą – ponoć - po dzień dzisiejszy na dnie rzeki. W XIX wieku Europa była żądna pamiątek historycznych po starożytnym Egipcie i wiele instytucji było zainteresowanych ich pozyskaniem. Wśród niech było też Towarzystwo Archeologiczno Historyczne z Nassau (Verein für Nassauische Altertumskunde und Geschichtsforschung). Jednak cena zaproponowana Towarzystwu przerastała jego możliwości finansowe, co też zostało zapisane w opublikowanych protokołach Towarzystwa w „Nassauische Annalen“.
I tak, wszyscy by o tym zapomnieli, gdyby prawione 200 lat później, TV „Terra X” nie przystąpiła do realizacji serii dokumentalnej poświęconej zagadkom i przestępstwom archeologicznym. Kiedy badacze natknęli się na tę informację w kronice Towarzystwa, zaintrygowało ich to na tyle, że swoje zainteresowanie skierowali na spuściznę aktową po sekretarzu towarzystwa Friedrichu Gustavie Habel (1793-1867), która przechowywana jest w archiwum w Wiesbaden. Nie pomylili się w swoich przeczuciach. W aktach znaleźli dokładne litografie i opisy dwóch niezakupionych sarkofagów. Obecnie naukowcy prowadzą prace polegające na rozczytaniu hieroglifów i jednocześnie identyfikacji dwóch nieznanych sarkofagów sprzed kilku tysięcy lat. Odkrycie to uznane zostało za sporą sensację i wydarzenie naukowe.