Dyrekcja Generalna Archiwów (Dizezione Generale degli Archivi) opublikowała on- line pierwszy historyczny numer centralnego kwartalnika archiwistów włosikich "Notizide degli archivi di Stato". Ukazał się w Rzymie 1 lipca 1941r. jako biuletyn kwartalny pod redakcją Ministra Spraw Wewnętrznych. We wstępie napisano: "Spuścizna unikatowej wartości i olbrzymiej wielkości jaka posiadają Włochy w dziedzinie archiwistyki, spuścizna która jest wspaniałą, wielką drogą wgłąb wieków historii musi być znana ze swej zawartości, nowych nabytków, które ją powiekszają, ze swej aktywności i swojej nowej organizacji czemu ma służyć periodyczna publikacja." Na czele komitetu redakcyjnego stanęli: dr Giuseppe Giovenco (Dyrektor Generalny Administracji Cywilnej), prof. Annibale Alberti (Członek Wyższej Rady Archiwów Królewskich Komisarz Ministerialny dla Archiwów Państwowych), dr Rodoffo Biancorosso (Szef Biura Centralnego Archiwów Państwowych), dr Leopoldo Sandri (sekretarz redakcji, Pierwszy Archiwista Państwowy).

Do Kreisarchiv powiatu Enz (rejencja Karlsruhe) zostało przekazanych przez władze Landu Badenii-Wirtembergii, dalej: B-W) 50 tomów dokumentacji obejmującej ponad 5 tysięcy pomników/zabytków małej architektury. Z inicjatywą wykonania takiej dokumentacji wyszedł Urząd Ochrony Zabytków Landu B-W (Landesamt für Denkmalpflege), Związek Szwabski (Schwäbischen Heimatbund) i Towarzystwo Krajoznawcze Szwabii i Szwarcwaldu (Schwarzwald- und dem Schwäbischen Albverein). Przez małe pomniki lokalnej architektury rozumiano w tym przypadku wytwory rękodzieła i rzemiosła z drewna , metalu lub kamienia zrośnięte z lokalnym krajobrazem. Niegdyś służyły one określonym celom praktycznym i kulturowym lub upamiętniały jakieś ważne dla lokalnej społeczności wydarzenia. Obecnie popadają w zapomnienie i dewastację, a są ważnym elementem kultury materialnej i duchowej w każdym regionie. Bo „małe” wcale nie znaczy mniej ważne, niż np. zamek, katedra czy galeria przedniego malarstwa. Przedmiotem zainteresowania dokumentalistów stały się takie obiekty, jak: przydrożne krzyże, kapliczki, pomosty i mosty, kamienie i słupy graniczne, studnie, schrony, parkany, inskrypcje na obiektach budowlanych.
Projekt obejmuje cały Land B-W, jako pierwszy jednak wytypowany został powiat Enz. Przez 6 lat, od 2003 do 2009 roku, 60 osób pracowało nad wykonaniem fotografii tych obiektów, a następnie ich opisaniem, łącznie z zebraniem wywiadów i relacji środowiskowych i wypełnieniem arkuszy stanowiących dane do bazy o poszczególnych pomnikach. Prace prowadzone były pod nadzorem Martiny Blaschka, Barbary Hauser i przy wsparciu Wolfganga Kummer z Urzędu Prawa Budowlanego i Ochrony Środowiska (Amt für Baurecht und Naturschutz).

8 października 2009 r. w Bibliotece Narodowej Ukrainy w Kijowie otwarto uroczyście wystawę archiwalną pt. „Utworzenie ukraińskiego państwa kozackiego. 360-lecie ugody zborowskiej 1649 r.”. Eksponaty pochodzą z zasobu archiwów ukraińskich, polskiego Archiwum Głównego Akt Dawnych oraz Rosyjskiego Państwowego Archiwum Akt Dawnych w Moskwie.

Przypadająca właśnie 20-ta rocznica tzw. „Aksamitnej rewolucji” w Czechosłowacji, która zakończyła rządy komunistyczne, skłoniła wiele czeskich archiwów do zorganizowania okolicznościowych imprez i wystaw. Jedną z nich przygotowało Powiatowe Archiwum Państwowe w Příbramie. Jest to wystawa dokumentów archiwalnych, określana jako: „pełna wspomnień”, pt. „Příbramsko 1989 – pani nauczycielko, już nie musi pani nas okłamywać” (Příbramsko 1989 - paní učitelko, už nám nemusíte lhát).

Wystawa będzie czynna w dniach od 16 października 2009 r. do 29 stycznia 2010 r. Wystawę można zwiedzać w poniedziałki, wtorki i środy w godzinach od 8.00 do 17.00, w czwartki i piątki w godzinach od 9.00 do 14.00.

oprac. Ivo Łaborewicz
AP Jelenia Góra