Dnia 24 września 2020 r. w miejscowości Benátky nad Jizerou (dosłownie Wenecja nad Izerą), znajdującej się niedaleko miasta Mlada Boleslav, znanego z zakładów produkujących samochody Škoda, odbędzie się historyczno-archiwalna konferencja naukowa nt. „Zdeněk Kalista między historiografią a literaturą”, zorganizowana przez Instytut Historii Uniwersytetu Karola w Pradze i Archiwum tegoż Uniwersytetu, Okręgowe Archiwum Państwowe w Pradze, Miasto Benátky nad Jizerou i Muzeum Regionalne w Mladá Boleslav. Wybór miejsca nie jest przypadkowy, gdyż tutaj urodził się bohater konferencji.
Zdeněk Kalista przyszedł na świat 2 lipca 1900 r. w Novych Benátkach w rodzinie nauczycielskiej. Był katolickim historykiem kultury, poetą, krytykiem literackim, tłumaczem i wydawcą, posiadał też naukowy tytuł docenta historii czeskiej. W 1919 r. zdał maturę w Bladej Boleslav, a następnie studiował historię, historię sztuki i archeologię. Jego profesorami byli m.in. Josef Pekař, Jaroslav Bidl i Hynek Vysocki. W 1924 r. otrzymał tytuł doktora filozofii. W tym roku rozpoczął pracę jako asystent na seminarium historycznym. W latach 1921–1923 przewodniczył „Grupie Literackiej” – zrzeszeniu morawskich autorów, zwolenników ekspresjonizmu. Od 1928 r. był członkiem zarządu Koła Pisarzy Czeskich. Początkowo swoje prace podpisywał niekiedy jako Z. V. Kalista. W 1931 r. uzyskał habilitację, a w rok potem otrzymał docenturę. W 1938 r. miał być mianowany profesorem, ale po zajęciu Czechosłowacji przez Niemcy i zamknięciu czeskich szkół wyższych, ostatecznie do tego nie doszło. W 1945 r. wrócił do pracy na katedrze filozofii Uniwersytetu Karola w Pradze. Jednak po 1948 r., z powodu swoich prawicowych poglądów, został zmuszony do odejścia z tej pracy.

Włoska Naczelna Dyrekcja Archiwów (La Direzione generale per gli archivi) poinformowała o dobiegających końca pracach grupy roboczej, której zadaniem jest przygotowanie wytycznych dla zespołów zajmujących się historią mówioną (oralną). Zespół ukonstytuował  się 20 maja 2019 r., prace końcowe mają być zaprezentowane publicznie 27 października 2020r. Prace zespołu zorganizowała i koordynują Silvia Calamai (wykładowca Associazione italiana scienze della voce) oraz Alessandro Casellato prezes Włoskiego Stowarzyszenia Historii Mówionej (Associazione italiana di storia orale) i Maria Francesca Stamuli (zajmująca się a Nadintendenturze Archiwalnej I bibliograficznej Toskanii ochroną dokumentacji audio i audiovideo. W skład grupy roboczej wchodzili także przedstawiciele instytucji, organizacji i stowarzyszeń naukowych pracujących z dokumentacją dźwiękową i audiowuzualną.

Zacne i zasłużone instytucje naukowe i kulturalne Wschodnich Czech, z Morawskim Archiwum Krajowym w Brnie na czele, organizują już po raz 35. konferencję naukową z cyklu „Mikulovskie Sympozjum” (Mikulovské sympozjum). Tym razem planowane spotkanie odbędzie się w dniach 7-8 października 2020 r. tradycyjnie w barokowym pałacu/zamku w Mikulowie, a tematem obrad będzie „Kobieta w dziejach Moraw”.
Wśród ważnych postaci przeszłości jest wiele niezwykłych kobiet, które na stałe wpisały się w historię. Nie każdej poświęcono odpowiednią uwagę historyków czy badaczy, a dziś ich nazwiska znane są często jedynie wąskiemu kręgowi ekspertów. Jednak historia nie zawsze miała bezpośredni wpływ na kobiety. Wiele żon, matek, córek i dziewcząt stało za wielkimi czynami mężczyzn, czy to w polityce, nauce czy wojnie. Wraz z rozwojem społeczeństwa obywatelskiego po połowie XIX wieku uświadomiono sobie również znaczenie kobiecej części społeczeństwa, wciąż pozostającej w cieniu mężczyzn. Na całym świecie zaczęły powstawać stowarzyszenia i ruchy kobiece dążące do zrównywania statusu kobiet, a znaczącym sukcesem tych wysiłków było wprowadzenie powszechnego prawa wyborczego, które objęło również kobiety.

Status Archiwum Miejskiego w Monachium, największego archiwum miejskiego w Niemczech, nadal pozostaje nierozstrzygnięte. Powodem tej sytuacji jest konflikt jaki powstał na tle nowatorskiego i mocno dyskusyjnego pomysłu koalicji Zielonych i SPD zarządzającej  miastem, a środowiskiem archiwalnym w samej Bawarii i Niemczech w sprawie  scentralizowania wszystkich instytucji związanych z upamiętnieniem historii miasta w Instytucie Historii Miasta. Swoje krytyczne stanowisko w tej sprawie określiło również Stowarzyszenie Archiwistów Niemieckich.O sprawie pisaliśmy już na łamach ArchNetu - Ciekawy przypadek Archiwum Miejskiego w Monachium. Spór o istotę zadań archiwum – Zieloni a sprawy archiwalne.
W najnowszym wydaniu z 17 sierpnia 2020 r. Süddeutsche Zeitung (SZ) informuje o wciąż nieobsadzonym stanowisku kierowniczym w Archiwum Miejskim w Monachium. Po przejściu na emeryturę poprzedniego archiwisty miejskiego dr. Michaela Stephana  1 maja 2020 r. Rada Miejska Monachium nie była w stanie uzgodnić żadnego kandydata na wakujące do dziś stanowisko.