Naukowy Portal Archiwalny
CZECHY: Konserwacja akt śledztwa przeciw Miladzie Horákovej
Dnia 27 czerwca 2020 r. upłynie 70 lat od sądowego mordu, dokonanego przez komunistyczny wymiar sprawiedliwości Czechosłowacji na Miladzie Horákovej, skazanej na śmierć za rzekomą zdradę stanu. Postać ta – polityk, obrończyni praw kobiet, więziona przez Niemców w czasie II wojny światowej, jedyna kobietą jaka padła ofiarą mordu sądowego w okresie stalinizmu w Czechosłowacji, stała się symbolem walki o demokrację i wolność w obu państwach naszych południowych sąsiadów. Zbiór akt z dochodzenia prowadzonego przez Służbę Bezpieczeństwa Państwa pod kryptonimem „Środek” („Střed“), przeciw Horákovej i jej współpracownikom, przechowywany w Archiwum Organów Bezpieczeństwa (Archivu bezpečnostních složek) – odpowiednika polskiego IPN, zostały w 2010 r. uznany za archiwalnym zabytek kultury. Właśnie sposób konserwacji tego zbioru został zaprezentowany w przez wspomniane archiwum w Internecie w ramach Międzynarodowego Dnia Archiwów, który z powodu pandemii koronawirusa, nie mógł się odbyć w tradycyjny sposób.
Milada Horáková urodziła się 25 grudnia 1901 r. w Královskich Vinohradach, które od 1922 r. stanowią część Pragi, w rodzinie Čeňka Krále. W 1926 r. ukończyła prawo na Uniwersytecie Karola w Pradze, i niemal w tym samym czasie wyszła za Bohuslava Horáka, dziennikarza i jednego z redaktorów programowych Radia Czechosłowackiego. Już podczas studiów związała się z emancypacyjną Kobiecą Radą Narodową (Ženská národní rada), jednoczącą i koordynującą działania pojedynczych organizacji kobiecych, w walce o równość kobiet i mężczyzn zarówno pod względem zatrudnienia, jak i życia społecznego. Horáková szybko stała się jedną z kluczowych postaci tej organizacji. W 1929 r, została członkiem Czeskiej Narodowej Partii Społecznej (Česká strana národně sociální). Była członkiem Czechosłowackiego Czerwonego Krzyża i szeregu innych stowarzyszeń społecznych. Zawodowo pracowała w Centralnym Biurze Społecznym Miasta Pragi, zostając najmłodszym kierownikiem Wydziału do Spraw Młodzieży. Z przekonania była socjalistką, ale dużo podróżując, m.in. do Anglii, Francji, jak również do ZSRR, nie miała złudzeń co do bolszewickiej Rosji. Biegle mówiła po angielsku, francusku i niemiecku.
Poprawiony (czwartek, 02 lipca 2020 18:59)
BIAŁORUŚ: Wystawa internetowa „Świadectwo dojrzałości”Na stronie www Archiwum Państwowego Obwodu Mińskiego – interesująca wystawa on-line pt. „Świadectwo dojrzałości” (”Аттестат зрелости”). Do niedawna nazywano tak świadectwo ukończenia szkoły średniej. Oficjalnie nazwa „аттестат зрелости” funkcjonowała w ZSRR do 1962 r. Została ona odziedziczona po imperium rosyjskim, gdzie od 1872 r. uczniowie gimnazjów otrzymywali właśnie „świadectwa dojrzałości”. W Związku Sowieckim do 1934 r. dokumentem ukończenia szkoły średniej było świadectwo (свидетельство), a następnie, w latach 1935–1944 – świadectwo ukończenia szkoły średniej (аттестат о среднем образовании). W 1944 r. powrócono do nazwy przedrewolucyjnej - świadectwo dojrzałości, zaś od 1962 r. - znowu do nazwy z lat 1935-1944. Źródło: государственный архив минской области «Аттестат зрелости» oprac. Edyta Łaborewicz AP Wrocław O/Legnica Poprawiony (poniedziałek, 29 czerwca 2020 18:02) UKRAINA: Projekt internetowy „Krym to Ukraina”Prezentacja projektu „Krym to Ukraina” (https://crimea-is-ukraine.org/ ) - internetowego banku materiałów archiwalnych, muzealnych, naukowych, dziennikarskich, edukacyjnych i informacyjno-analitycznych, potwierdzający bliski związek Krymu z Ukrainą kontynentalną, odbyła się 15 czerwca 2020 r. w centrum prasowym Ukraińskiego Centrum Mediów Kryzysowych w Kijowie. Celem projektu jest „stworzenie narracji o Krymie ukraińskim”. „Logika projektu polega na tym, że nie można przepisać historii. Jeśli istnieją udokumentowane dowody na to, że Krym jest Ukrainą, to żadna propaganda rosyjskich okupantów nie może tego zmienić ”- powiedział Andrij Bogdanowicz, zastępca szefa Regionalnej Administracji Państwowej w Chersoniu. Poprawiony (czwartek, 25 czerwca 2020 18:21)
UKRAINA-CZECHY: Czesko-ukraińskie projekty w zakresie digitalizacji dokumentów Narodowego Zasobu Archiwalnego UkrainyUmowa o współpracy, podpisana na początku lutego 2020 r. między Państwową Służbą Archiwów Ukrainy a Instytutem Badań Reżimów Totalitarnych w Pradze i Archiwum Bezpieczeństwa Państwowego Republiki Czeskiej, jest już wdrażana przez archiwa państwowe. Celem umowy jest realizacja wspólnych projektów w zakresie badań nad historyczną przeszłością obszarów przygranicznych Ukrainy i byłej Czechosłowacji oraz digitalizacja dokumentów zawierających informacje o represjach politycznych, jakie miały miejsce wobec ludności ukraińskiej i czeskiej w XX wieku. Zdigitalizowane dokumenty uzupełnią zasób Archiwum Państwowego Obwodu Zakarpackiego w Użhorodzie, co zabezpieczy oryginały dokumentów i poprawi dostęp użytkowników do informacji, ponieważ jednym z zastosowań kopii cyfrowych powinna być ich publikacja on-line na oficjalnych stronach internetowych obu stron, tworzenie tematycznych baz danych itp. Strona czeska, w ramach umowy, przekazała ukraińskiemu archiwum wielkoformatowy skaner A3 Plustek OpticBook A300, pozwalający na wysokiej jakości digitalizację dokumentów bez konieczności rozszywania jednostek archiwalnych. Więcej: Спільні проєкти з чеськими партнерами з оцифрування документів НАФ oprac. Edyta Łaborewicz AP Wrocław O/Legnica Poprawiony (piątek, 19 czerwca 2020 17:15) Szwajcaria: Georeferencja starych map i planów z wykorzystaniem crowdsourcingu. Podróże w czasie i przestrzeni palcem po mapie.Archiwum Kantonu Zurych (Staatsarchiv Zurych) prze kilka lat prowadziło prace digitalizacyne swojego zasobu kartograficznego w celu udostępniania ich online. Teraz wraz z Biurem Rozwoju Przestrzennego rozpoczyna się realizacja projektu, w ramach którego społeczność internetowa zainteresowana tematem może aktywnie uczestniczyć w procesie georeferencji starych mapy. Zainteresowane strony mogą nie tylko odkrywać przeszłość, ale także odkrywać alternatywne rzeczywistości. Archiwum w Zurychu posiada około 20 000 historycznych map i planów z okresu od XVI do początku XXI wieku. Wśród nich znajdują się unikalne dzieła sztuki kartograficznej, takie jak mapy Jos Murera (1530–1580) lub Hansa Conrada Gygera (1599–1674), ale także liczne plany dotyczące budowy dróg, mostów, budynków szkolnych i budynków administracyjnych w kantonie Zurych. Kolekcja jest w pełni zdigitalizowana i dostępna online. Teraz należy uczynić go jeszcze bardziej dostępnym z pomocą społeczeństwa poprzez dokładne zlokalizowanie każdego obiektu geograficznie w skrócie określa się ten proces georeferencją za pomocą crowdsourcingu”. Poprawiony (środa, 17 czerwca 2020 17:31)
|