Archiwum Państwowe w Zurychu zostało zaangażowane przez władze kantonu do udziału w projekcie dokumentowania przemocy państwa wobec obywateli przymusowo oddanych opiekuńczym środom przymusu. Na stronie archiwum Opfer fürsorgerischer Zwangsmassnahmen, osoby, które doznały prześladowań ze strony państwa – izolacja, przymusowe leczenie psychiatryczne, przymusowa praca itp.- mogą za tym pośrednictwem składać wnioski o odszukanie i udostępnienie dokumentacji w swojej sprawie.
Do 1981 r. w kantonie Zurych, dzieci i młodzież były zamykane w ośrodkach wychowawczych, a kobiety i mężczyźni zakwalifikowani do "reedukacji" w zakładach pracy. Młodociani przebywający w rodzinach zastępczych byli i wykorzystywana jako tania siła robocza. Kobiety i mężczyźni wbrew własnej woli byli umieszczani  w szpitalach psychiatrycznych. Osoby określane jako "rozwiązłe" i "pasożytnicze " były ubezwłasnowolniane i poddawane sterylizacji. W kantonie Zurych aż do 1981 roku, ofiarami praktyk pomocy społecznej dotknięta  został duża liczba dzieci, młodzieży i dorosłych. W ramach procesu zajmowania się tym ciemnym rozdziałem historii kantonu Zurych,  w 2016 r. rząd kantonalny  zatwierdził fundusze - 500 000 franków- na projekt  badaczy , który miał na celu zbadanie tego zjawiska.  Wyniki dwuletnich badań są dostępne od końca 2018 roku, także w formie publikacji książkowej - Beat Gnädinger, Verena Rothenbühler (Hg.): Menschen korrigieren. Fürsorgerische Zwangsmassnahmen und Fremdplatzierungen im Kanton Zürich bis 1981, Zürich (Chronos) 2018.

Międzynarodowa Rada Archiwów opublikowała, niestety tylko w strefie zamknietej dla członków, tekst normy ISO 16175 "Processes and functional requirements for software for managing records" (Procesy i wymagania funkcjonalne dla oprogramowania i zarządzania dokumentacją). Chodzi tu o przygotowany w 2008 r. projekt regulacji zatytułowany "Podstawy i wymagania funkcjonalne dla informacji w elektronicznym środowisku biurowym" (Principles and Functional Requirements for Records in Electronic Office Environments ) w oparciu o który  powstała trzyczęściowa norma ISO 16175. W latach 2016 - 2017 norma ta poddana została ocenie. Z trzech części scalono ją w dwa dokumenty o nieco zmodyfikowanym tytule "Procesy i wymagania funkcjonalne dla oprogramowania i zarządzania danymi" i przekazano do ostatecznej oceny przez przedstawicieli państw przynależących do Committee on Records Management and Archives (ISO TC46.SC11). (Komitet do zarządzania dokumentacją i archiwami). Wyniki pracy zakończone zostaną w maju 2019 r. na spotkaniu TC46 / SC11 w Ottawie. Publikacja odświeżonej normy ISO 16175 przewidywana jest na koniec 2019 r.

Wiecej: Version de travail de la norme internationale ISO 16175 (précédemment ICA-Req) publiée pour commentaires des membres ICA

Adam Baniecki
AP Wrocław O/Bolesławiec

IY2019 - International Year of Indigenous Languages -  Rok 2019 jest Międzynarodowym Rokiem Języków Rdzennych ustanowionym przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 21 października 2016 r. Koordynatorem zostało wyznaczone UNESCO. Według danych organizacji na świecie używa się obecnie około 7000 języków, z czego 2680 zagrożonych jest obumarciem. Zagrożonymi językami mówi około 370 milionów ludzi. Mówią nimi rdzenne wspólnoty lokalne, które jak się szacuje, istnieją obecnie w 90 krajach świata i reprezentują 5000 odrębnych kultur. Jak podaje UNESCO 97% mieszkańców świata mówi czterema procentami języków, a pozostałe 3% ludzkości komunikuje się pozostałymi 96 procentami istniejących języków. Taka sytuacja stawia w pozycji językowo przegranej społeczności rdzenne, a to oznacza bezpowrotna utratę niezwykłych i bogatych dóbr kultury wszytej w kody zagrożonych języków. Także w Polsce mamy do czynienia ze zjawiskiem języków etnicznych, przywołam tu tylko języki (etnolekty): kaszubski, słowiński czy karaimski lub wilmowski, nie wspominając o gwarach jak choćby śląszczyzna czy etnolekt kociewski.

Schweizerischen Sozialarchiv to najważniejsze w Szwajcarii archiwum społeczne. Istnieje ono już ponad 100 lat. Zostało założone w 1906 roku jako stowarzyszenie "Zentralstelle für sozial Literatur der Schweiz". Jego celem było gromadzenie wszelkiego rodzaju  dokumentacji związanej z szeroko rozumianymi kwestiami życia społecznego i udostępnianie tego zbioru wszystkim zainteresowanym stronom bezpłatnie. Inicjatorem był Paul Pflüger, reformator społeczny i pastor, którego zainspirowała wizyta w Musée Social w Paryżu z okazji Światowych Targów w 1900 r. Paul Pflüger rozwinął szeroką działalność kolekcjonerską, co roku powiększając zasoby archiwalne i biblioteczne obrazujące wszystkie ważne tendencje polityczne, kulturalne  i wyznaniowe. Chciał również  zapewnić naukowo obiektywną pracę nowo utworzonej instytucji. Przez ponad 100 lat swojej działalności  zgromadzono  różnorodne  źródła od końca XVIII do początku XXI wieku. Szwajcarskie Archiwum Społeczne to biblioteka naukowa, archiwum historyczne i aktualna dokumentacja w jednym.