Z dumą i radością informujemy, że w tym tygodniu dwóch Kolegów, częściej lub rzadziej dzielących się swoją wiedzą na łamach ArchNetu, zostało wyróżnionych przez zewnętrzne ośrodki.
15 listopada Ivo Łaborewicz (AP Wrocław Oddział Jelenia Góra) otrzymał nagrodę główną w VIII edycji Nagrody Prezydenta RP „Dla Dobra Wspólnego” w kategorii Człowiek – lider. Jak napisano o nim „Zaangażowany archiwista, społecznik i pasjonat, publicysta i naukowiec, organizator wystaw, konferencji, lokalnych przedsięwzięć, członek wielu stowarzyszeń, edukator.
Zasłużył na nią Swoją pracą, zaangażowanego archiwisty, społecznika, publicysty i naukowca, organizatora wystaw, konferencji, lokalnych przedsięwzięć oraz edukatora, promuje postawy zgodne z ideą konkursu.”
17 listopada Paweł Gut (AP Szczecin, Uniwersytet Szczeciński) otrzymał Zachodniopomorskiego Nobla za dokonanie roku 2022 w dziedzinie nauk humanistycznych. Kierowany przez niego zespół, w którym byli m. in. Agnieszka Gut i Jerzy Grzelak, przygotował 3-tomową edycję „Historycznego opisu miasta Szczecina” („Historische Beschreibung der Stadt Alten Stettin in Pommern”) z 1613 r.  autorstwa Paula Friedeborna.

Więcej:

Ivo

PREZYDENT RP: Finał VIII edycji Nagrody „Dla Dobra Wspólnego”; 

Pałac Prezydencki | Gala finałowa VIII edycji Nagrody Prezydenta RP „Dla Dobra Wspólnego” (youtube)

Paweł:

Kurier Szczeciński: Zachodniopomorskie Noble 2022 przyznane!

wyborcza.pl szczecin: Zachodniopomorskie Noble przyznane. Oto naukowcy z regionu, którzy dokonują odkryć na światowym poziomie

Redakcja

Uroczysta promocja książki wybitnego historyka i archiwisty prof. Ivana Hlaváčka, pt. Život mezi knihami a listinami (Życie między książkami i dokumentami), odbędzie się dnia 14 grudnia 2023 r. o godzinie 16.00 w sali kinowej Archiwum Narodowego w Pradze. Będzie to jednocześnie spotkanie z autorem i jego znakomitymi kolegami. Prezentowana publikacja to zbiór wspomnień profesora z jego długiego żywota badacza i edytora źródeł.
Prof. PhDr. Ivan Hlaváček, CSc., czeski historyk i archiwista. Urodził się 28 maja 1931 r. w Pradze. W latach 1950-1955 studiował historię ze specjalizacją archiwalną na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola w Pradze, gdzie następnie został asystentem u prof. Václava Vojtíška i podjął studia podyplomowe. W 1958 r. obronił pracę doktorską o kancelarii i dokumentach Wacława IV. W 1967 r. habilitował się, jednak po 1968 r. odmówiono mu tytułu profesora. Otrzymał go dopiero po aksamitnej rewolucji 1989 r. (w 1990 r.). W latach 1990-2000 był pracownikiem Katedry Nauk Pomocniczych Historii; specjalizował się w dyplomatyce czeskiej, zwłaszcza średniowiecznej, kodykologii, paleografii, historii administracji i historiografii. W latach 1992-1998 profesor wizytujący na Uniwersytecie w Konstancji. Czynny uczestnik licznych międzynarodowych sympozjów i kongresów, m.in. w USA, Francji, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Włoszech, Belgii, Holandii, Niemczech, Polsce, Austrii, Luksemburgu, Węgrzech, Szwajcarii.

Druga wojna światowa pozostawiła po sobie wiele tajemnic i nierozwiązanych dotychczas spraw, w tym spraw związanych ze zrabowanymi przez Niemcy hitlerowskie dziełami sztuki . Dzięki współpracy Federalnego Urzędu ds. Regulacji Stosunków Własnościowych (Bundesamt für zentrale Dienste und offene Vermögensfragen -BADV), Bundesarchiv (BA) i Niemieckiego Muzeum Historycznego (Deutschen Historischen Museum – DHM) powstała i jest dostępna online, potężna baza danych dotycząca zrabowanych przez nazistów dzieł sztuki w okresie od 1933 do 1945 roku na terenie Niemiec i terytoriów okupowanych. Zawiera ona około 170 tys. danych i ok. 300 tys. rysunków, rycin i fotografii obiektów określanych jako „Central Collecting Point (CCP) München”, czyli zbiór dzieł sztuki, które zostały zabezpieczone przez wojsko amerykańskie w 1945 roku, w budynku byłego NSDAP w Monachium. Podobna baza obejmująca inną kolekcję tzw. Sonderautrag Linz funkcjonuje od 2008 roku na stronach DHM. Właściciele zrabowanych dzieł sztuki, przechowywanych jako depozyt przez BADV w Berlinie, są nieznani. Przypuszcza się, że należały one przeważnie do zamożnych rodzin żydowskich. Naziści rabowali je w Niemczech już w latach 30-tych. Później – w krajach podbitych. Wszystkie miały trafić do tak zwanego „Muzeum Führera” planowanego w austriackim Linzu. Pod koniec wojny naziści ukryli je w kopalnianych sztolniach na terenie Austrii. Z początkiem lat 50-tych władze amerykańskie w Niemczech przekazały wszystkie skradzione przez nazistów dzieła sztuki powołanemu przez rząd Niemiec „Towarzystwu Powierniczemu”. Głównym celem założenia kolekcji było zinwentaryzowanie, rozpoznanie ostatnich właścicieli, a następnie restytucja zrabowanych dzieł. Dotyczyło to również obiektów, które trafiły na rynek sztuki. Zwrot obiektów rozpoczął się już jesienią 1945 i do dnia dzisiejszego do prawowitych właścicieli trafiły tysiące obiektów. Pozostałości zbioru w połowie lat 60 przejęły władze federalne, a od 2006 roku właśnie BADV.

W dniu 15 listopada (środa) 2023 r. Grupa Ekspertów ds. Opisu Archiwalnego (Expert Group on Archival Description-EGAD) organizuje warsztaty poświęcone najnowszemu standardowi MRA Records in Contexts. Zapowiedziano przy tym publikację pierwszej pełnej wersji oficjalnej (nie roboczej) oznaczonej numerem "1" obu komponentów składowych normy, czyli  Records in Contexts Conceptual Model Version 1.0 (model koncepcyjny)oraz Records in Contexts - Ontology 1.0. (ontologię). Łączący cztery międzynawowe standardy archiwalne (ISAD(G), ISAAR(CPF), ISDF, ISDIAH) RIC rozwijany jest przez MRA od 2016 r. Od 2018 r. zaczęły sie pojawiać na świecie jego wdrożenia praktyczne, które obejmowały zespoły o różnej wielkości i różnym charakterze, niektóre z nich są dziś stosunkowo zaawansowane.