Albert Füracker, bawarski Minister Finansów i Regionu, przekazał decyzję o finansowaniu projektu „Digital-analog-miteinander. Das Projekt Heimat HubamBayerischenUntermain„Cyfrowo-analogowo-wspólnie” EricowiLeidererowi, burmistrzowi i urzędnikowi ds. cyfryacji miasta Aschaffenburg. Jest on częścią większego przedsięwzięcia „HeimatHub” czyli Centrum Regionalnego dla Dolnej Frankonii. Wartość projektu finansowego wynosi prawie 300 000 euro a jego realizacja potrwa do lata 2024 roku.

Kiedy w marcu 2009 r. doszło do bezprecedensowej katastrofy budowlanej archiwum miasta Kolonii, bezpowrotnie zniszczeniu uległo tysiące dokumentów, a pozostałe  wymagały wieloletniej pracy konserwatorów oraz archiwistów. Prace zabezpieczające konserwatorsko i scalające rozproszone akta nie zostały zakończone do dziś. To tragiczne doświadczenie stworzyło w Kolonii wysoko wykwalifikowane środowisko zawodowe specjalizujące się w ratowaniu materiałów archiwalnych. Konserwatorzy z Kolonii są teraz ekspertami, którzy służą swoją wiedzą i doświadczeniem po katastrofach na całym świecie.

W samej Kolonii pracuje70 pracowników wyłącznie nad zabezpieczeniem i konserwacją materiałów archiwalnych, które uległy zniszczeniu podczas katastrofy z 2009 r. Ratowanie i pierwsza pomoc w ratowaniu dóbr kultury stało się ich znakiem rozpoznawczym. Po pożarze w Muzeum Narodowym w Rio de Janeiro w 2018 r. zaangażowane zostały do prac ratunkowych konserwator zabytków NadineThiel, obecnie kierownik działu renowacji i konserwacji zbiorów w nowym Archiwum Miejskim w Kolonii oraz zastępca dyrektora archiwum dr Ulrich Fischer. Po katastrofie zaś powodziowej w 2021 r. pracownicy z Kolonii uczestniczyli w ratowaniu archiwów i dóbr kultury w Stolbergu i dolinie rzeki Ahr, które szczególnie ucierpiały. Samo Archiwum kolońskie jest określane jako największy w Europie warsztat renowacji papieru. Nie bez przyczyny więc w Kolonii powołano organizację specjalizującą się w zapobieganiu i usuwaniu skutków zniszczeń dóbr kultury.

W dniach od 25 do 27 maja 2022 r. odbyła się doroczna konferencja słowackich archiwistów. Była to już 25 odsłona tych spotkań. Pierwotnie miała się odbyć dwa lata temu (w dniach 5-7 maja 2020 r.), lecz z powodu pandemii przesunięto początkowo jej termin o rok (27-29 kwietnia 2021 r.), a następnie – z tych samych powodów – o kolejne 12 miesięcy. Udało się ją zorganizować dopiero w tym roku, i jak pierwotnie zakładano pod hasłem „Archontologia w badaniach archiwalnych i historycznych”.
Archontologia, czyli nauka o urzędach i godnościach oraz ich kompetencjach, jak również o przebiegu karier urzędniczych, jest tą z nauk pomocniczych historii, jaka nieczęsto staje się przedmiotem szerszych obrad, choć z jej dorobku korzysta olbrzymia rzesza badaczy. Tym razem spotkali się z następującym programem:
- Doc. PhDr. Frederik Federmayer, Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie, wygłosił referat pt. „Archontologia a współczesna historiografia słowacka. Perspektywy badawcze w nadchodzących dekadach”. Przedstawiał w nim pokrótce historię archentologii na Słowacji, poinformował o aktualnym stanie badań. Wyliczył możliwości i perspektywy we współpracy z genealogami i badaczami elit społecznych.
- Ph.Dr. Michal Duchoň, Archiwum Miasta Bratysławy, zajął się tematem: „Wczesno-nowożytne elity miejskie. Metody, terminologia, badania”, omawiając badania na temat elit miejskich, prowadzone przez historyków krajowych i zagranicznych, którzy w swej pracy wykorzystywali metody archontologiczne i prozopograficzne.
- Mgr. Miroslav Baranek, Archiwum Miasta Bratysławy, wystąpił z tematem: „Archontologia właścicieli ziemskich dóbr Bytča i Strečno u schyłku feudalizmu (1794-1833)”, a więc w okresie, gdy tytułowe majątki były własnością księcia Mikołaja II Esterhazy (1765-1833).

Powszechna Deklaracja o Archiwach została przyjęta przez Międzynarodową Radę Archiwów na posiedzeniu CITRA ( Międzynarodowa Konferencja  Okrągłego Stołu o Archiwach - International Conference of the Round Table on Archives) 17 września 2010 r. w Oslo. Następnie została przedłożona i zaaprobowana 10 listopada 2011 r. na 36 sesji plenarnej UNESCO. Po przetłumaczeniu jej na kilkadziesiąt języków 26 lipca 2011 r. ruszyła kampania jej promocji i podpisywania deklaracji na całym świecie za pośrednictwem internetu. Obecnie można ją podpisać poprzez formularz udostępniony na stronie MRA (tutaj) .

Powszechna Deklaracja o Archiwach

Archiwa przechowują decyzje, czyny i pamięć

Archiwalia są unikalnym i niezastąpionym,przekazywanym z pokolenia na pokolenie, dziedzictwem. Dokumentacją zarządza się od jej wytworzenia tak, aby zachować jej wartość i sens. Archiwa,przyczyniając się do zapewniania ochrony pamięci indywidualnej i zbiorowej jako źródła wiarygodnej informacji,odgrywają podstawową rolę w rozwoju społeczeństw. Szeroki dostęp do archiwów musi być zapewniony i wspierany w celu wzrostu wiedzy, gwarancji i postępu demokracji, praw człowieka i jakości życia obywateli.