Na stronie www Rosyjskiego Państwowego Archiwum Kinofotodokumentów (Российский государственный архив кинофотодокументов – РГАКФД, Krasnogorsk pod Moskwą) opublikowano fotograficzną wystawę pt. „Nad ciepłym morzem”, poświęconą legendarnemu centralnemu obozowi pionierów w ZSRR - Artekowi nad Morzem Czarnym, na Półwyspie Krymskim (odebranym przez Rosję Ukrainie w 2014 r.).
Założycielem Arteku – w 1925 r. - był przewodniczący Rosyjskiego Czerwonego Krzyża, Zinowij Sołowiow, który postanowił utworzyć „medyczny obóz” dla dzieci chorych na gruźlicę, choroby układu nerwowego, przemęczenie i niedokrwistość. Od lat 30. XX w. obóz był placówką całoroczną. Rozkwit Arteku nastąpił po II wojnie – jego obszar został wówczas powiększony do dzisiejszych rozmiarów. Do 1969 r. w Aretku było już 150 budynków, trzy centra medyczne, trzy baseny, szkoła, stadion na 7 tysięcy miejsc, kino i place zabaw. W latach 50. i 60. XX w. do Arteku przyjeżdżali w nagrodę najlepsi pionierzy z terenu całego ZSRR, a także goście z krajów demokracji ludowej i państw rozwijających się. Jak napisano w omówieniu wystawy, „dostać się do Arteku było marzeniem wszystkich sowieckich dzieci, ale udawało się to nielicznym”.
Obecnie Artek może jednorazowo przyjąć na turnus 8 tysięcy dzieci, funkcjonuje w nim przystań do uprawiania sportów wodnych, stadion na 12 tysięcy widzów, kilkadziesiąt boisk sportowych oraz dwa muzea – morskie i kosmiczne.
Na wystawę składa się 70 fotografii, z lat 1922-1979, pochodzących z zasobu własnego archiwum.

Więcej: Виртуальная выставка «У теплого моря …»

Oficjana strona Артек

Wikipedia Artek

oprac. Edyta Łaborewicz,
AP O/Legnica

Problem kopiowania i udostępniania źródeł archiwalnych stał się w ostatnim czasie przedmiotem zainteresowania czeskich mediów, czemu dały wyraz m.in. „Lidovky” na swojej stronie internetowej, odnosząc się zwłaszcza do cyfryzacji akt metrykalnych. Pod tym względem Czechy są bowiem wiodącym krajem w Europie. Jednak nie jest to zasługą władz państwowych, lecz amerykańskiego Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, czyli Mormonów. Zbierają oni informacje na temat wszystkich osób, które kiedykolwiek żyły na ziemi. Znając datę urodzenia i śmierci danego człowieka, są w stanie dokonać tak zwanego chrztu za zmarłych. W ich oczach jedynie chrzest mormoński stanowi drogę do zbawienia. Dlatego dokonują tych ceremonii wobec katolików, Żydów i niewierzących. Uważają bowiem, że umarli nadal mają prawo do decydowania o przyjęciu lub odrzuceniu ich chrztu.
Cyfryzacja archiwaliów w Czechach przebiega już od dziesięciu lat głównie na zlecenie Mormonów. „Do tej pory koszt tych działań wyniósł około sześć milionów euro, czyli 160 milionów koron”, powiedziała Inna A. Koňušinová, menadżer Mormon FamilySearch International dla Europy Wschodniej, Azji Środkowej i Bałkanów. „Mamy w Czechach 11 pracowni, w których dokonuje się digitalizacji archiwaliów. Na całym świecie mamy w archiwach, muzeach i bibliotekach, ponad 300 takich placówek”, dodała. Za tę pracę Mormoni chcą jednie otrzymać kopię zdigitalizowanych źródeł.

Instytutu Piłsudskiego w Ameryce prezentuje kolejną zdigitalizowaną kolekcję : Mapy Online. Prezentacja map na  stronie internetowej Instytutu obejmuje głównie mapy i szkice z zespołu “Adiutantura Generalna Naczelnego Wodza”, ale także mapy z innych kolekcji. Przeglądarka map wyświetla mapę historyczną, ogólny obszar na współczesnej mapie i pozwala na oglądanie dużych map w powiększeniu.

Dostępny jest bardzo ciekawy zestaw oryginalnych map z okresu 1918-1922. Przebieg Bitwy Warszawskiej jest ilustrowany codziennymi szkicami sytuacyjnymi, można zobaczyć przebieg ofensywy bolszewickiej i odwrót Armii Czerwonej po Bitwie Warszawskiej. Są mapy granic, zaplanowane i ustalone traktatami, rozmieszczenie bunkrów i umocnień, pozycje armii niemieckich, sytuacja na śląsku Cieszyńskim i wiele innych szczegółów, jak np. mapa aprowizacji dla frontu litewsko-białoruskiego z 24 lipca 1918. Ciekawa mapa z 1941 roku przedstawia rozmieszczenie ośrodków piątej kolumny w USA (nazistowskiej, komunistycznej i faszystowskiej).

Zapraszamy wszystkich miłośników map.

Marek Zieliński

Artykuł ukazuje się jednocześnie na stronie Instytutu Piłsudskiego w Ameryce

Może Cię też zainteresować:

• Projekty Digitalizacji na świecie
  
• Digitalizacja a cyfryzacja
  
• Archiwum Adiutantury Generalnej Naczelnego Wodza w pełni zdigitalizowane
  

Archiwum departamentalne Alpes-de-Haute-Provence jest przechowawcą dokumentacji prac konserwatorskich wykonanych w latach 1970 – 1987 na niezwykłym zabytku, średniowiecznych mozaikach opactwa Ganagobie. Opactwo zostało ufundowane w latach 960 – 965 przez biskupa Jana II de Sisteron na jego własnej ziemi. Należało do kongregacji cysterskiej Cluny. Na wiek XII przypadł okres szczęśliwego dla opactwa czasu dobrej koniunktury. Wówczas około 1125 r. pojawiły się mistyczne mozaiki. Tragiczne w skutkach okazały się wojny religijne XVI w. W 1562 r. w opactwie schronili się Hugenoci, skąd zostali, jeszcze tego samego roku, usunięci przez zarządcę prowincji. Aby nie mogli wrócić zburzono sklepienie klasztornego kościoła oraz mieszkań mnichów, grzebiąc tym samym części mozaik. Lepsze czasy przyszły dla klasztoru w XVII w., kiedy jego opatem był Jacques de Gaffarel (bibliotekarz kardynała Richelieu). W 1789 r. klasztor sekularyzowano, a w 1791 sprzedano. W roku 1794 zniszczono dalsze części opactwa: transepty i chór kościelny. Blisko 100 lat później, w  roku 1891 r., cystersi z opactwa Sainte-Marie-Madeleine w Marsylii otrzymali w darze od hrabiego Adrien de Malijay z Marsylii ruiny opactwa i rozpoczęli ich restaurację.
Obecnie mieszka tu 20 mnichów podległych opatowi Hugues de Minguet.