Dnia 30 kwietnia bieżącego roku odbyła się konferencja Nauki, dyscypliny i metody pomocnicze archiwistyki. Ze względu na nieustającą sytuację epidemiczną spotkanie przebiegało w formie wideokonferencji. Głos zabrało dwunastu prelegentów. Sekcja pierwsza toczyła się wokół zagadnień natury ogólnej. Jako pierwszy głos zabrał Krzysztof Skupieński z refleksją o przedmiocie zainteresowania archiwistyki. Zwracał on uwagę na różne sposoby określania archiwistyki jako nauki. O nierozerwalnych związkach archiwistyki z historią opowiedział Dariusz Magier. Ostatnie wystąpienie pierwszej części konferencji o postrzeganiu nauk pomocniczych archiwistyki wygłosił Marcin Hlebionek.

Następne dwie sekcje zostały poświęcone rozważaniom bardziej szczegółowym, skupionym wokół konkretnych nauk, dyscyplin i metod. Drugą sekcję otworzyło wystąpienie Artura Górka, który wskazywał na możliwości wykorzystania klasycznej dyplomatyki wobec dokumentów elektronicznych. Związane z postępującym rozwojem technologicznym było wystąpienie Roberta Stępnia. Przedstawił on przedmiot, zakres i metody informatyki archiwalnej. O wykorzystywaniu metod Public relations w działalności archiwalnej opowiedziała Marlena Jabłońska. Magdalena Biniaś-Szkopek opierając się na przykładach realizowanych projektów mówiła o genealogii w służbie archiwistyki. Drugą sekcję zamknęło wystąpienie Marka Konstankiewicza poświęcone wykorzystywaniu nauk prawnych i administracyjnych w warsztacie archiwisty.

W ramach współpracy archiwów czeskich i bawarskich od kilku lat działa portal „Porta fontium”. Jego celem jest udostępnienie badaczom źródeł o wspólnej historii, znajdujących się Generalna Państwowych Archiwów Bawarii w Monachium.
W czeskich archiwach znajduje się wiele archiwów po obu stronach granicy, które w wyniku różnych wydarzeń dziejowych zostały rozdzielone i rozproszone. Celem projektu jest ponowne połączenie rozdzielonych siłą zespołów archiwalnych w jedną wirtualną całość. Służy temu odpowiednia i szeroko zakrojona digitalizacja oraz wykorzystanie mediów cyfrowych (wspólna prezentacja internetowa). „Porta fontium” jest więc platformą internetową (system informacyjnym) umożliwiającą bezpłatne przeszukiwanie archiwów znajdujących się w archiwach państwowych Republiki Czeskiej i archiwach państwowych Bawarii, korzystanie z ich opisów oraz przeglądanie umieszczonych na niej archiwów cyfrowych w sposób umożliwiający zdalny dostęp. Inicjatorami stworzenia wspólnej platformy były Obwodowe Archiwum Państwowe w Pilźnie i Dyrekcja związanych z historią Niemców Sudeckich oraz z historią pogranicza bawarskiego. Z kolei Bawarskie Państwowe Archiwum Centralne w Monachium przechowuje różnorodne dokumenty pochodzące z dzisiejszego terytorium Republiki Czeskiej, które zostały wywiezione poza granice kraju po II wojnie światowej wraz z wysiedloną ludnością niemiecką. Są to archiwa miast i innych miejscowości, fotografie, archiwa pochodzenia arystokratycznego i kościelnego, kroniki miejskie, parafialne i szkolne oraz inne archiwalia o znaczeniu lokalnym i regionalnym.

Narodowy zasób archiwalny tworzą materiały powstające i gromadzone przez różnorodne podmioty – państwowe, samorządowe, społeczne, prywatne, przez osoby fizyczne. Cenne zasoby z poprzednich epok, mniej lub bardziej odległych, przechowywane są w wielu archiwach i innych placówkach. Stanowią jednak wspólne dziedzictwo kulturowe, będące przedmiotem zainteresowania badaczy naukowych i pasjonatów hobbystów. Opiekunowie tego dziedzictwa zabezpieczali i udostępniali je zgodnie z różnymi zasadami. Z biegiem czasu kontakty różnych środowisk archiwalnych zaczęły być bardziej ożywione, podejmowano współpracę na polu naukowym, a także w praktycznych działaniach metodycznych.

Współpraca łączyła polskich archiwistów państwowych i kościelnych już wkrótce po odzyskaniu niepodległości, a na przełomie XX i XXI wieku stała bardziej intensywna. Najnowszym jej owocem jest dokument „Postępowanie z materiałami archiwalnymi w archiwach kościelnych. Katalog dobrych praktyk. Wersja 1.0”, przygotowany w ramach działania grupy roboczej do spraw archiwów kościelnych powołanej przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych. W jej skład wchodzili przedstawiciele archiwów państwowych i kościelnych, łączący wiedzę i doświadczenie z różnych obszarów dotyczących archiwaliów.

W nocy z 25 na 26 kwietnia 1986 roku, w wyniku awarii w reaktorze Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej, doszło do wybuchu wodoru, pożaru oraz rozprzestrzenienia się substancji promieniotwórczych. Była to największa katastrofa w historii energetyki jądrowej i jedna z największych katastrof przemysłowych XX wieku. 26 kwietnia 2021 r. przypada jej 35 rocznica. Archiwalna wystawa on-line przygotowana przez ukraińskie archiwa państwowe: obwodów kijowskiego i żytomierskiego, Centralne Państwowe Archiwum Stowarzyszeń Publicznych Ukrainy oraz Centralne Państwowe Archiwum Filmowe i Fotograficzne Ukrainy im. Pszenicznego, składa się z dokumentalnych zdjęć ze Strefy Wykluczenia wokół Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej (ukr. Зона відчуження Чорнобильської АЭС), protokołów posiedzeń Komunistycznej Partii Ukrainy, raportów i relacji członków partii i kierownictwa Elektrowni po awarii, fotografii i innej dokumentacji likwidatorów wypadku, a także z listów i telegramów osób, które ofiarowały pomoc ofiarom katastrofy.